09-02-2010 15:34
BOEM BOEM PÁÁF!
dát was het geluid dat ik hoorde waarna een énórme krij/huilbui volgde…
Ruben was van de trap gevallen!
Het bloed gutste uit beide neusgaten en drupte zó op de trap.
Het arme mannetje.
Huilen HUILEN zeg ik je!
Niet normaal meer.
Ja, hij kan is 2 en kan tegenwoordig alles zelf hè?
Dus wilde hij ook alleen naar beneden.
En dat kán hij ook wel., draait zich braaf boven om en kruipt achterstevoren de trap af.
Dat is waarschijnlijk mijn/zijn geluk geweest, anders was ie zó voorovernaar beneden gekukeld!
Even later liep ik de trap op en zag mijn schoenen beneden liggen.
Meteen viel het kwartje….
Ruben? Heb jij mama’s schoenen aangehad?
jaahaaaa(huilhuil)
En ben je daarmee de trap afgekomen?
jahajaaaaa(nog harder huilen)
mamááááá, piehien!! kusjuhh!
Ik propte 2 watjes in z’n neusgaten en liet hem maar even slapen.
Later in de middag had ie natuurlijk last van z’n knietjes en scheenbenen.
Want die hadden waarschijnlijk ook toenktoenktoenk gedaan!
Ja, zielig he?
Ja, vind ik zelf ook….
Maar dat hoort erbij hè?
Wél een harde leerschool.
En of hij er écht van geleerd heeft is voor mij nog de vraag…
Vandaag ook.
Rent ie in zijn enthousiasme zó klebèng met z’n hoofd/oor tegen de deurstijl.
Ietwat verkeerde inschatting denk ik.
Wéér huilen dus.
En terecht…..
Gelukkig dit keer geen bloed enzo….
What a happy day!
Reacties