20-01-2010 17:38
Toen ze nèt haar zwangerschapstest had gedaan,
werd ’t mij al ingefluisterd…
“ik ben zwanger!”
Een paar weken lang hielden wij onze mondjes dicht.
Mán wat was ik blij dat op een gegeven moment het hoge woord eruit was.
Eindelijk mocht ik er ook met anderen over praten.
Heel bijzonder dat iemand zo’n geheimpje met je deelt.
De hele zwangerschap leefde ik met haar mee.
En ik, als “ervaren” moeder beantwoordde al haar vragen…
En we mailden wat over namen enzo.
Ze is precies dezelfde maanden zwanger geweest als ik,
alleen ik dan 2 jaar eerder. Dat was wel heel bijzonder..
Een geplande keizersnee zou het worden…
gisteren sms-ten we nog wat met mekaar en wéér deelde een geheim…
vandaag zou ’t dan gaan gebeuren.
Niemand mocht het weten….
En ik vind dat héérlijk he?
Geheimpjes bewaren.
En tegen alle collega’s die er naar vroegen zei ik maar:
ik vermoed dat ze gewoon wachten tot het spontaan gaat beginnen…
Haha, wat heb ik ze voor de gek gehouden!
Héérlijk!
OM half 4 kwam ein-de-lijk hét sms-je:
Zoon Laurens is geboren en weegt 3740 gram
En weet je?
Laurens is óók nog de naam die ik het állerbeste bij hun vond passen
Héél bijzonder…ik kan er maar niet over uit
Mán wat ben ik blij voor ze…..
kan ik weer een leuk schilderijtje maken!
Reacties