21-12-2009 07:26
Beduusd en met een kloppend hart legde ’t meisje de hoorn neer.
Na een uur bellen had hij gezegd :
dan zie ik je morgen om 10.30 uur op het station.
Oh mijn God!
Was het enige wat door haar hoofd schoot.
OH.. MIJN..GOD!
Ze wist niet goed wat ze moest doen.
Maar alsof ze in een soort roes was, stond ze de volgende ochtend met gierende zenuwen op de gevraagde tijd op het station.
Ze parkeerde haar fiets tussen enkele andere.
Haar ogen schoten heen en weer.
Waar?
Wáár zou hij ergens staan?
Zou hij er überhaupt wel zijn?
Schichtig keek ze om zich heen tot ze plotseling achter zich hoorde:
Hoi! Je bent dus toch gekomen? En hij gaf haar een kusje op haar wang.
Zenuwachtig en met een trillend onderlipje antwoordde ’t meisje:
ja túúrlijk, wat dacht jij dan?
De 76 moeten we hebben, zei hij
Even dacht ze: waar heeft hij het nou over?
Maar 76 was het nummer van de bus, waar ze zo’n 10 minuten later instapten.
Samen.
Tijdens het bustripje van zo’n 20 minuten was het ijs gebroken.
Ze vond het nog wel een beetje eng, maar ohhohh wat was hij toch leuk én knap!
Plotseling drukte hij op het rode knopje en even later stopte de bus.
We zijn er, zei hij.
Hand in hand liepen ze naar zijn huis.
Wohwie! Wát een kást dacht ze…..en wát een ruimte er omheen!
Hij leidde haar rond in hun huis en liet haar zelfs de inhoud van de koelkast zien.
Hij was grappig en heel leuk én lief.
Verder was er niemand thuis.
Zullen we samen de kerstboom versieren? vroeg hij aan het meisje.
Ja leuk antwoordde ze verlegen
Want da’s toch hártstikke romantisch op zo’n eerste afspraak?
Samen de boom versieren?
Dit deden ze dus…
Toen de lampjes er eenmaal inhingen,deed hij de rolluiken naar beneden.
Daar zaten ze dan samen.
In het pikkedonker, met alleen de lampjes aan…
Heerlijk warme chocomel te drinken.
Het meisje schrok zich rot, toen ze de voordeur open hoorde gaan!
Wie is dat? riep ze verschrikt
Oh, da’s mijn zusje en terwijl hij dat zei, vloog de kamerdeur open en kletste
zij het licht aan: zo! wat hebben jullie het gezellig zeg!
Een beetje geschrokken stond ’t meisje op, stelde zich voor en gaf zijn zus
een hand.
De állereerste ontmoeting met haar schoonzus!
Haar schoonzus die met een smoesje naar de winkel was gestuurd om een boodschap te halen, bleek later.
Gelukkig ging de schoonzus even later naar haar slaapkamer.
Haar hart ging tekeer als een razende!
Een beetje ongemakkelijk voelde ’t meisje zich toch wel…
Ze zaten nog een paar uur romantisch te wezen en toen moest ’t meisje naar
de bus.
Haar moeder had d’r nog zó gezegd: neem nou wat eerder de bus,
die rijden toch al zo onregelmatig rond deze tijd van het jaar.
En ’t meisje deed dus braaf wat haar moeder haar zei.
En zo stonden ze dus samen bij de bushalte te wachten.
Hij en zij.
Zij.
Sinds die dag een stelletje.
Het was “aan”
Toen kwam de bus…die stopte naast ’t stelletje.
De deuren gingen open.
Hij gaf haar nog een kus, zij wilde naar de deur lopen, en toen “tjjjjsssst ”
gingen de deuren zó voor haar neus dicht!
De chauffeur gaf een speurt gas en weg was ie!
Wát was dát nou??
’t meisje raakte hélemaal in paniek!
Oh mijn god, hoe ga ik dát nou thuis uitleggen?
Ze geloven mij NÓÓIT!!!!!
Haar paniek duurde tot de komst van de volgende bus.
Een uur later dus.
…..En zo gebeurde het dus….
Hét begin van onze liefde….
Vandaag precíes 17 jaar geleden!!
(en als teken van liefde ontdeed ik vanmorgen om 7 uur zijn auto van sneeuw,
als dát geen liefde is??)
Reacties