15-10-2009 08:16
Kwam ik gisteren dus thuis, hadden álle buren zich bij mekaar gepakt en waren ze onze oprit aan ’t volscheppen.
Nee helaas.
Ik kwam wel thuis.
Dat wel.
En wat ik zag?
Grind.
Veel grind
Zóveel grind
Oeioei wat veel zeg.
En dat moest állemaal weggeschept worden.
Door mij.
Want ik was al daarvoor per slot van rekening eerder naar huis gegaan!
Ik propte mijn mp3-spelertje in mijn oortjes, haalde kruiwagen en schep tevoorschijn en ging aan de slag.
Anderhalf uur later was ik zover:
Terwijl ik zo aan het scheppen was, met wat vastelaovesmeziek die in mijn oortjes, het zonnetje dat héérlijk scheen én een fris windje om m’n neus.
Ik raakte in een soort trance.
Het was een écht vastelaoves-waerke.
In mijn gedachten stond ik tussen de geschminkte mensenmassa op het stationsplein en neuriede alle liedjes automatisch mee.
Héérlijk was het.
Ik schepte door tot half 5, toen haalde ik zoonlief op bij de oppas.
Intussen was ook het buurmeisje komen helpen, en met Ruben erbij schoot het écht op.
Daarna kwam Paul thuis en aan het eind van de avond lag de oprit nèt niet helemaal vol.
Het valt nog mee met de pijn in mijn rug.
Ik hield goed rekening met de tips die ik van de therapeute kreeg.
En dat heeft gelukkig geholpen!
(zodra mijn camera weer doet wat ik wil, volgen nog meer foto’s. Ben al blij dat mijn computertje het weer doet, want die was bijna dood. Nu écht tijd voor een nieuwe vrees ik)
Reacties