24-07-2009 22:43
Aangezien ik vandaag een extra vrije dag had gepland,
omdat ik eigenlijk naar de verjaardag van mijn lieftallige neefje wilde gaan.
Maar dat de jarige jop vandaag zijn piratenfeestje vierde en dus helemaal geen tijd had voor zijn tante of ander familiair gespuis, blijft even terzijde…
Enniewee.
Om de dag toch om te krijgen begaf ik me richting mijn hometown: Remunj.
Normaal zo’n 20 minuten rijden, maar dit keer bijna een uur!
In een scherpe bocht werd er voor m’n neus even een auto uit de greppel getrokken. Een auto was ’t, dat zag ik aan de banden.
Verder was er niet veel van over.
Vader, moeder en 2 kinderen stonden er naast
En dan draait mijn maag mij om hè?
Kótsmisselijk en bang word ik daarvan en moest er bijna van huilen gewoon.
Maar dat deed ik niet, gelukkig.
Bijna niet.
Nèt niet.
Een tijdje later zat ik vastgeplakt achter een kolonne tractoren.
Ook daar moest ik weer bijna van huilen
Ow ow wat is het toch fijn om in een durp te wonen..
Bijna een uur later kwamen we in de stad aan.
Mijn boodschappenlijstje bestond eigenlijk uit maar 2 dingen.
– een zwart t-shirtje voor Ruup
– een oorthermometer
Ik zocht, en ik vond
En ben nu dus trotse bezitter van een oorthermometer.
Maar wat zijn die krengen duur zeg.
Maar het is het me wel waard hoor,
want dat vot-gefrot ben ik een beetje zat hoor.
Dus superfijn.
Één druk op de knop, dan pieppiep en dan lees je de temperatuur gewoon af.
Keimakkelijk
En dat is wat we deden vanavond dus.
Mekaars temperatuur opnemen
Hoe romantisch is dat?
Zal ik je nog eens in je linkeroor piepen, schatje?
Reacties