voor de 3e keer begaf ik me in rennende positie

Vandaag was weer ons ren-avondje.
Buuv mailde dat het volgens de buienradar rond 20 uur droog was
en dat we dus gewoon konden gaan.
En terecht.
Geen smoesjes.
Gewoon gáán!
 
Het was best wel afgekoeld buiten, maar daardoor eigenlijk heerlijk ren-weer.
 
En raad eens?
Ik had gewoon niet eens het gevoel meer dat ik een beetje dood-ging.
Nee.
Wel moe na die 3 minuten, maar het herstel daarvan gaat steeds beter.
Alleen heb ik een beetje moeite met het opstarten, maar voor de rest gaat het
eigenlijk buitengewoon goed!
 
En daar ben ik bést een beetje trots op.
Pluim voor mezelf dus!
 
22 minuten hield de belgische dame ons weer bezig.
Ze vroeg fluisterde zelfs in mijn oor:
zeg, denk je nu ook niet; was ik hier maar eerder aan begonnen??
Maar dat kon ik helaas niet met volle overtuiging beamen, sorry.
 
Buuv en ik keuvelden wat verder en bedachten ons hoe het trainings-
programma er verder uit zou zien.
En dat we op een gegeven moment toch écht ergens 7 minuten achter mekaar
moeten gaan rennen.
 
Ik kan het niet geloven hoor.
dat ik het er levend vanaf ga brengen. 7 minuten!?!?!
weet je wel hoe lang dat is?? en dan rennen hè? pffff
 
maar goed, we spraken vanavond even samen af
dat we als beloning ( na die 7 minuten dan) een ijsje gaan eten.
 
Nou, dat is toch een leuk streven, toch?

Reacties

Riz op 26-05-2009 22:34
een waterijsje toch.. waar die calorieen balk op staat.. want van een softijsje mag je nog eens 7 minuten rennen…
 
maar sjonge jij bent goed… ik heb 2x een rondje gerent.. maar ik was bekaf.. ik denk dat ik die belgische dame ook op mijn mp3 wil..
 
Irène op 26-05-2009 23:47
Respect Linda!
Diepe buiging voor je doorzettingsvermogen.
Ik doe het je niet na…
Buuv op 27-05-2009 08:54
Schouderklopje voor jou (en voor mezelf hihi)!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *