18-04-2009 21:03
Vanmorgen in alle vroegte was ik al in de weer met pen, schaar én stofjes.
én met m’n printertje.
Beetje goochelen met lettertjes en plaatjes, hartstikke leuk
En zo werden er weer 2 reteschattige shirtjes geboren voor 2 aanstaande jarigen.
Tijdens mijn drukke bezigheden belde vriendin R. om te vragen of we gezellig samen konden stadten en of ik dan meteen die verrassingsshirtjes mee kon nemen omdat zij gisteren te lui was om ze te komen halen, oh nee, te druk, dát was het.
Nou.
Dát laat ik me geen 2 keer vragen natuurlijk.
En zo hopten we een uurtje of 2 met onze kindjes richting stad.
We aten samen lekkere broodjes en zaten in een klein zonnetje.
We riepen wel honderd keer hoe geweldig leuk onze kinderen wel niet zijn.
En dat we zo gelukkig zijn.
En eigenlijk is dat heerlijk.
Om gewoon oprecht te kunnen zeggen dat je gelukkig bent.
Iets mooiers bestaat er toch niet?
Na een paar uurtjes hopten we weer terug naar de auto en was ik best moe.
Gezellig moe zeg maar.
Terwijl Paul onder de douche stond, legde ik de laatste hand aan mijn new born shirtjes. Té leuk gewoon.
Al zeg ik het zelf!
Samen reden we naar Maaseik, naar een mega-supermarkt.
Soms doen we dat.
En als ik daar ben, weet ik ’t niet meer.
Wel 100 verschillende soorten mayo, of 80.000 verschillende koekjes.
Té veel gewoon.
Maar af en toe is het leuk om daar naartoe te gaan.
Ze hebben er ook een visafdeling.
Met van die krabben die in zo’n bak zwemmen. Iék!
Voor morgen tussen de middag kocht ik een makreel en 2 maatjes.
Mjammie, wat zullen we lekker smikkelen morgen.
En nu?
Ligt Ruub in bed en slaapt Paul op de bank.
En ga ik nog even lekker relaxt freubelen.
Lekker mijn hoofd leeg maken.
Niks zo fijn als knutselen en freubelen
Oh, by the way
Er was nog iets ernstigs gebeurd vandaag.
Bijna vergeten te vertellen nog ook.
Er was namelijk verdacht weinig beweging waar te nemen in de ren van Max,
ons adoptiekonijn.
En, ja hoor, mijn moedergevoelbelletjes die gingen rinkelen, rinkelden niet voor niks.
Max is dood.
Kassiewijle.
Best sneu eigenlijk
Ook al is het maar een konijn.
Paul groef een mooi kuiltje voor ‘m.
Hij heeft toch nog zeker 4 mooie jaartjes bij ons mogen zijn… en dat was fijn!
Dág lieve Max!
En nu dan EINDELIJK de schattige shirtjes voor het prinsesje van vriendin R.
Reacties