16-04-2009 09:15
Gisteren laat in de middag voelde ik ‘m alweer aankomen
Vastzittende nek en een stralende pijn omhoog.
Migraine.
O jee, daar gaan we weer, dacht ik al.
Toen moest ik nog even werken én daarna Ruub ophalen bij de oppas.
Me maar rustig gehouden,meer kon ik toch niet doen.
Nog even samen naar de schaapjes gelopen en weer terug.
Toen kwam papa thuis met frietjes.
En normaal kun je me daar écht voor wakker maken, maar dit keer had ik
er geen zin in.
Een klein uurtje later proefde ik mijn frikandel speciaal nog een keer, maar dan
in de omgekeerde versie zeg maar.
Ik hypnotiseerde Ruben dat ie heul moe was en fluisterde: je ogen worden zwaahaar…en draaide wat rondjes met mijn vingers.
Ik dacht warempel even in sprookjes en nét toen ik mijn hoofd op het kussen legde schoten de lampjes van de babyfoon tot grote hoogte.
Even probeerde ik het gehuil krampachtig te negeren, maar elaas pindakaas
voor mij dus.
En daar stond ik dus weer beneden, in de woonkamer.
Mijn ogen dicht, want dat licht deed me pijn in mijn hoofd.
Papa Paul was hard aan het klussen, dus die wilde ik ook niet lastig vallen.
Uiteindelijk ging ik om 22.30 uur naar bed, dus echt florisant voelde ik me niet vanmorgen.
Nu, zo’n twee uur later, begin ik weer een beetje mens te worden.
het zonnetje piept tussen de wolken en het regende net bloesemblaadjes.
Het beloofd een fijne dag te worden..
Wát?
Hebben ze regen voorspeld???
Nee toch?
En ik wilde nog wel gaan shoppen!
Reacties