10-03-2009 16:29
Ondanks het treurige weer van vandaag,
genoot ik.
Ik genoot van begin tot eind.
Van mijn/onze zoon.
Vandaag zette ik hem een bordje met broodstukjes voor en zonder het bord om
te kiepen at ie alles heel braaf én netjes op.
Daarna speelde hij zéker een uur in de trein.
Wat wordt ie groot zeg.
En wat is ie leuk.
Ik kan echt úren naar hem kijken.
Het leek wel een donderbui in Huize Aapie,
maar dat was mijn fotocamera die weer overuren draaide.
Flitserdeflits deed ie, en de ene foto is nog prachtiger dan de andere.
Zó puur.
Zó mooi.
Zó gewoon.
Wat?
U wilt ze ook zien?
Vooruit dan maar….een kleine greep dan.
Oh ja….en lopen hè?
De godganse dag hoor ik het geklets van slofjes op de tegelvloer.
En als ik dan naar ‘m kijk,
lacht ie heel hard.
Zo van; kijk nou! dít is leuk!
En nog even zwaaien ook…
doe ‘m dát maar es na.
Reacties