26-02-2009 16:03
Man man, mijn arme ouwe lijf kan er écht niet meer tegen hoor, dat gefeest.
Poehpoeh.
’s Morgens gaat het op zich wel, maar meestal kak ik in zo rond een uur of 1.
Dan MOET ik eventjes gaan liggen, en als ik dan wakker word, dan ben ik
éventjes niet te genieten hoor.
Zó moe! Maar goed, daar heeft niemand last van, alleen ikzelf dan.
Maar na een half uurtje gaat het gelukkig weer.
Misschien verstandig om zo nog even een rondje met Ruub te gaan wandelen.
Even nog wat frisse lucht…
Vanaf maandag heb ik een nieuwe werkplek.
Andere school…zelfde dorp eehhhh plaats.
De-ta-che-ren ook wel genoemd.
Ach, geef het beestje maar een naam, ik geloof het wel.
Ja, en je weet, als je Linda krijgt, dan krijg je ook de hele rimbam eromheen.
Dus toog ik vanmorgen naar de bewuste school om Ruben te showen.
Met mijn hele hebben en houwen ging ik er naartoe.
Ik plakte mijn vlindertjes en bloemetjes op mijn peecee-scherm en voelde me meteen thuis.
Mijn toekomstige collega werd meteen blij van al deze vrolijkheid,
dus dat zal bést gezellig worden!
We kletsten nog wat over ditjes en datjes , waarna wij weer richting huis keerden.
Ik met mijn stoere man.
Hoezo stoer?
Nou…dáárom!
Reacties