18-01-2009 11:53
Ik zeg: pak stoffer en blik en veeg me bij mekaar.
Tjongejonge…’t is nu 11 uur (in de ochtend) en meneertje heeft het voor
mekaar gekregen om ons wérkelijk de héle nacht wakker te houden.
Vanaf gistermiddag niet meer fatsoenlijk geslapen en vannacht dus wat uurtjes
op een van onze lijven doorgebracht.
Geen seconde zonder lichaamscontact van Paul of mij.
En ik zeg je: als er dan zo’n beetje de hele nacht 10 kilo op je lijf ligt te zweten, en je zelf voor geen meter hebt geslapen dus.
Dan voelt dat alsof je de hele nacht onder een blok beton hebt gelegen!
Ik voel me helemaal beurs en heb overal pijn. Ik kan Ruben amper nog tillen.
Over mijn humeur al helemáál niet te spreken!
En zelf ben ik natuurlijk ook nog helemaal niet fit.
Ik nam ook nog maar eens de thermometer en deze gaf 35 graden aan.
Wat is dít nou weer??
Ik heb steeds ondertemperatuur.
Weten jullie wat dat is?
11 uur dus en hij slaapt gewoon.
Ik durf het bijna niet te geloven.
Dus je snapt wat ik nu ook ga doen.
Oogjes dicht en snaveltjes toe….
Reacties