12-11-2008 20:18
Zij gingen mij voor en ik neem dus met beide handen het stokje over van
Stom
Wat stom is?
– dat er mensen zijn die denken zich overal mee te moeten bemoeien,
altijd overal over klagen en dus nóóit niks goed is
– dat ik deze mensen slecht om me heen kan verdragen
– dat luiers altijd op de poepzijde vallen
– dat hoestende kindjes heel vaak huilend wakker worden ’s nachts
– dat het veel te veel regent in ons landje
– dat al die bladeren ongevraagd van de bomen vallen
– dat dat ook gebeurd bij die bomen in mijn eigen tuin
– dat ze zelf nooit hun eigen rotzooi opruimen
– dat ik morgen alweer 34 word..
– dat ik dat écht heul stom vind
– dat vriendje-lief na ongeveer 1000 hints, nog geen cadeautje voor me weet
– dat ik intussen wel erg nieuwsgierig ben, wat het uiteindelijk gaat worden
– dat hij zich een compressor vroeg voor zijn verjaardag
– dat ik die tóch maar voor hem heb gekocht
– dat hij er écht blij mee is(en da’s dus eigenlijk niet stom, maar toch)
En finally: weet je wat het allerstomste is?
Het volgende gebeurde mij…en da’s pas ÉCHT stom!
Na een lange, vermoeiende zeikende werkdag, was het eindelijk half 5.
Snel kind ophalen bij de oppas. Even bij de supermarkt opvolgmelk omruilen,
er nog niet aan gewend zijn dat we nu bij melk nr 3 zijn aangekomen..
Kindje eten geven,en dan wachten tot papa-Paul thuis komt.
Daarna in de auto gesprongen en EINDELIJK kom je dan bij de
betreffende friture aan.
Daar blijkt dat we niet de enigen zijn die op woensdag frietjes-dag hebben!
Wát een drukte.
Toch maar naar binnen. Ik had al de heule dag zin in een dikke vette friet namelijk!
Snel flits-flits schieten mijn ogen heen en weer, goed in me opnemend wie
er vóór en ná mij was gekomen. Ja, ik wist het…
Ik wachtte braaf en geduldig…
Heul lang.
‘wie is er aan de beurt? ‘ vroeg de frietenman
En dán gebeurt het ….de krullenbol schiet naar voren en begint haar
bestelling op te dreunen.
Ik dacht: wat nou? Dus ik loop naar haar toe, tik haar aan en zeg:
volgens mij was IK aan de beurt?
Oh sorry,.. zegt ze heel verlegen en doet gedwee een paar passen terug.
Ik geef mijn bestelling door, betaal en ga op een krukje zitten..
Terwijl ik naar het krukje loop, zie ik in een flits nóg een krullenmeisje staan.
Hûh??? Nééééééé?????
Ja hoor….dát was het meisje dat na mij was gekomen.
Oh mijn God oh mijn God! Nee hè???
Ik ben maar heel nonchalant gaan doen of ik sms-jes ging lezen….ohhh ik schaamde me kapót, KAPÓT..ik zeg het je!
bij deze: sorry zon krullenmeisje..
Ik troost mij met de gedachte: ach….in dit durp kennen ze me tóch niet….
maar ja….ik woon hier intussen tóch al bijna 7 jaar..
…wat voel ík me stom zeg……
Reacties