Huilen huilen!!!!

Had ik Ruben lekker ingestopt om 20 uur,
begint hij om een uur of 21 te huilen.
En hard zeg ik je…!
Doet ie normaal nooit!
Slaapt meestal meteen als een roosje!
 
Het duurde een tijdje voordat er een van ons naar boven ging….
…laat ‘m maar even huilen dachten we…
 
Paul streek zich over z’n hartje en ging toch maar even kijken…
Hij riep : Lin, moet je eens komen kijken joh!
 
En dít troffen we aan:
 
 
Het arme jochie had zich onder de lakens uitgewurmd en lag overdwars
in zijn bedje!
Met een beentje tussen de spijltjes!
Ohhhhh…zielig he?
 
Maar toen we dit stonden te aanschouwen, kregen we alweer
een enorme smile…
Alsof hij ons uitlachte!
 
Ik zég het je…met dit mannetje gaan we nog wat krijgen hoor!
Een kleine donderstraal is het!
Een ras-echt boefie!
 
Boefie-boef Ruben

Reacties

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *