Samenvatting..

Een en al bezorgdheid als ik een dagje niet kan schrijven; telefoontjes” is er soms iets?”

Nee er is niets, gewoon even geen tijd om te schrijven, druk met vanalles en niets.

Even terugblikken: woensdag kwamen ze dus van het consultatie-bureau. ’t was gewoon een soort intake-gesprekje. Ruben is dus nog niet gewogen of gemeten. Maandagmiddag mogen we er weer naartoe. Ik denk dat ik dan wel met cijfers kan komen..Ben benieuwd.Soms lijkt het al echt een mannetje! Maar eigenlijk is ie nog o zo klein..

Gistermiddag ben ik bij m’n oude werkgever op visite geweest. Ik zou een vriendin daar ophalen. Mooie gelegenheid om even mijn gezicht en dat van Ruben te laten zien. Was wel raar om iedereen weer zien, is toch al 2 jaar geleden.

Maar het was erg gezellig.

 

’s Avonds zijn we in Venlo naar het ziekenhuis geweest.

Oma-oma is daar opgenomen. Het gaat niet zo goed met haar.

Maar het was super om te zien hoe blij ze was om ons en vooral natuurlijk die kleine Ruben even te zien..

 

Vandaag lekker weekend..

Papa-Paul is ook thuis.

Gezellig…!

Kunnen we de hele dag met elkaar knuffelen..en hoeven we lekker niets!