18-01-2008 23:16
Gisteren na de herdenkingsdienst waren Paul en ik het leven een beetje aan het overdenken..tot Paul opeens zei:
Kom, we gaan nú naar mijn oma.
Paul z’n oma is nu denk ik 92.
Een tijdje geleden is ze van Utrecht naar Panningen verhuist.
Naar een verzorgingshuis.
Dat mag ook wel, op die leeftijd.
Ze heeft het erg naar haar zin in het Limburgse land.
Wij dus met ons kleine prupke in de auto. Voordat we in de auto zaten waren we al een half uur verder! Eerst alle spullen bij elkaar zoeken natuurlijk
Ik had oma-oma al een kaart gestuurd met een foto van Ruben erop.
Ik had al gehoord dat ze hier heel erg blij mee was!
Dat we daar gisteren aankwamen, was natuurlijk helemáál geweldig.
In eerste instantie durfde ze Ruben niet vast te houden, omdat ie zo klein is.
Maar uiteindelijk wilde ze toch:
Dit is natuurlijk altijd een foto waard!!
…Morgen is ook een bijzondere dag.
Dan komen de 4 generaties “de Bruijn” bij elkaar.
Paul z’n oom, tante, opa en oma komen op visite.
Ik vind het zó bijzonder.
Paul is de enige mannelijke nakomeling van de “de Bruijn’s”
En nu is Ruben dus de volgende stamhouder…
Erg speciaal vind ik toch wel!
Reacties