18-01-2008 23:00
Jaja ik weet het….
Heeft ze eindelijk d’r kindje en nu schrijft ze niks meer! Mooi is dat!
Ik krijg al van alle kanten verwijten, zo van: je hebt al 3 dagen niks geschreven!!
Ik weet het..
Maar het is nu eenmaal zo, zo’n klein aapie, daar heb je je handen aan vol.
Flesjes maken, laten drinken, kruikjes maken, wassen, strijken noem maar op..
En volgens mij heb ik de nestdrang nu helemaal te pakken.
‘K loop de hele dag op te ruimen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat.
Één voordeel: ’t is wel lekker opgeruimd!
Gisteren was de kraamhulp voor het laatst.
Dus vandaag heb ik alles lekker op mijn eigen tempo kunnen doen.
Is wel even wennen hoor..Zo alles alleen. Ik vind het heerlijk.
Ruben ook. Hij is echt heerlijk relaxed.
Alleen heeft ie heel veel honger. We hebben nu besloten om voor het slapen gaan voeding te geven voor hongerige baby’s. Misschien dat hij dan wat langer doorslaapt. Vannacht ging het prima in ieder geval!
Hij heeft alleen wat last van z’n buikje en een beetje last van obstipatie.
Maar gelukkig kwam alles er pas uit toen papa vanavond z’n luier verschoonde!
Grappig! Want gisteren was dat ook al het geval.
Gisteren…
Het was een vreemde dag.
Gisteren was er een herdenkingsdienst. Van Walter..een collega van school.
Walter was al lange tijd ziek.
Ik heb hem eigenlijk maar een paar keer gesproken.
Maar sommige mensen, dat zijn bijzondere mensen, en daar was Walter er eentje van. Hetzelfde geldt voor zijn vrouw Hélène, ook zo’n hartelijk persoon.
Afgelopen maandag hoorde ik van de kraamhulp dat hij was overleden.
Ik was helemaal beduusd.
Vooral omdat ik in de nacht van zondag op maandag, terwijl ik Ruben z’n flesje gaf, nog heb gedacht..ik moet morgen Hélène maar eens een mailtje sturen om te vragen hoe het met Walter gaat. En de dag erna krijg je dan dit bericht.
Ik kreeg er echt enorm veel kippevel van. Heel raar was dat.
Ik moést en zou dus naar die dienst gaan.
Paul had ’s middags vrij genomen om op Ruben te passen.
De herdenkingsdienst dus..er waren heel veel mensen.
Maar wat een mooie dienst zeg…!
Ik heb nog nooit zó’n intieme dienst meegemaakt.
Ze zeggen toch altijd: de vierde dag is de dag van de kraamtranen…
Die heb ik de vierde dag niet gehad, maar gisteren heb ik mijn kraamtranen voor Walter gelaten.
Een erg dubbel gevoel.
Het leven is een raar iets.
Het staat ook allemaal zó dicht bij elkaar, het leven en de dood…
Het lijkt wel alsof er iemand een plekje op aarde vrij moet maken voor een nieuw leven..
Reacties