omdat het leven met stippen een stúk leuker is!
Woensdag was oma Coosje jarig en kochten we cadeautjes en gingen we natuurlijk op bezoek. Hartstikke gezellig!
Rond 15 uur moest ik weer op en neer om Grote Zoon op te halen van zijn sportkamp.
Vrijdag was Grote Zoon weer naar tienerwerking en had ik maar 2 boefjes om me heen. Ik maaide het gras maar weer eens en leefde me flink uit met mijn nieuwe mini-heggeschaar.
“Over het stille feestje, dakplaten en zeilen…” verder lezen
Ha! Met dat zwemwater kwam het dus gewoon wél goed he?
Wie had dat gedacht?
Ik niet in elk geval!
Gistermorgen stonden Grote Zoon en ik al verse choco-croissantjes te bakken. Hij schreef een lief briefje en plukte een mooi roosje.
“Over Vaderdag, het Peperkoekhuis en een nieuwe mijlpaal…” verder lezen
Ook werkweek numéro 2 vlóóg als een razende voorbij. We hebben deze week weer heerlijk hard moeten lachen tot de tranen ons over de wangen rolden.
Zó heerlijk!
Week 10 is het nu?
Geen idee. Ik ben de tel kwijt.
Gelukkig heb ik niet meer het gevoel dat ik “opgesloten” zit en niks kan/mag.
Behalve natuurlijk sushi eten met mijn Belgische BBF, want die gekke belsje ministertjes houden hun grenzen potdicht. Terwijl er geen kip meer aan de grens staat hoor. Maar wél een groot bord: tanken voor Nederlanders verboden. Al denk ik dat de eigenaar dat bord daar echt niet vrijwillig heeft neergezet en behóórlijk wat frankskes misloopt op deze manier.
Maandag startte week 9(!) alweer.. en weer werd ons thuisklasje geopend..
“Week 9: “kort” samengevat..” verder lezen
Maandagochtend vergat ik de ortho te bellen, dus stuurde ik een mail en nog geen 2 minuten later belden ze me al. Of Grote Zoon om 15.15 kon komen. En zo konden alle euvels weer verholpen worden. Wel nadat hij op zijn donder had gekregen hoor. Maar ja: hij had géén ernstige pijnklachten, zoals ze op hun voicemail hadden ingesproken. Dus. Dat.
En terwijl hij daar binnen was (alleen ivm maatregelen), kocht ik ijsjes, die we in de auto opaten…
Hopsaaa. Dat was de zevende week in Lockdown. Of intelligente lockdown. Waar we eigenlijk bést nog wel wát kunnen/mogen.
Maandag was het Koningsdag en behalve oranje koeken eten, deden we er verder niks mee.
Vrijdag mocht ik met Grote Zoon naar de ortho voor zijn beugel. Het is even wennen, maar ik vind het niet eens zo heel raar uitzien!
“Weer een week voorbij..” verder lezen